Bir zamanlar Mersin sokaklarını adım adım gezen, her köşe başını, her çarşıyı, her gülümsemeyi siyah-beyaz karelere hapseden o eski fotoğrafçılar şimdi nerede? Peki ya onların arşivleri?.. Şehrin belleğini taşıyan, bir dönemin yüzlerini, düğünlerini, mezuniyetlerini, hatta ilk deniz banyolarını belgeleyen bu fotoğraflar acaba hangi çekmecelerde, hangi tozlu kutularda saklı?
1950’lerden 1980’lere uzanan dönemde Mersin’de onlarca fotoğraf stüdyosu vardı: Foto Yeni Hayat, Foto Lüks, Foto Nur, Foto Kemal, Foto Şafak gibi isimler, bir dönemin mahalle simgeleriydi. Her biri yalnızca bir işletme değil, aynı zamanda şehrin hafızasıydı. O zamanlar dijital arşiv yoktu; her şey negatif filmde, albüm sayfalarında ya da cam plakalarda saklanırdı. Bugün o arşivlerin büyük kısmı ya mirasçılarda, ya kapanan dükkânların ardında unutulmuş durumda.
Kimi söylentilere göre, bazı koleksiyonerler Mersin’in eski fotoğraf stüdyolarından toplu arşivler satın almış. Bazı kareler ise antika pazarlarında, ikinci el kitapçılarda “anonim” bir geçmiş olarak dolaşıyor. Ancak bu kareler yalnızca nostaljik birer hatıra değil; kentin kültürel kimliğini ve toplumsal dönüşümünü belgeleyen tarihi belgeler niteliğinde.
Belki de artık bu arşivlerin bir dijital sergiye dönüşme vakti geldi. Mersin’in sahilinden tren istasyonuna, Hal kompleksinden Taş Bina’ya kadar uzanan o geçmişe bir fotoğraf yolculuğu yapılabilir. Belki belediyeler, belki yerel tarih dernekleri bu mirası toplayıp koruyabilir.
Sizce bu fotoğraf arşivleri yeniden gün yüzüne çıkar mı?
Elinizde eski Mersin fotoğrafları veya stüdyo etiketleri varsa, paylaşmak ister misiniz?
Belki de hep birlikte Mersin’in kaybolan görsel tarihini yeniden inşa edebiliriz.
1950’lerden 1980’lere uzanan dönemde Mersin’de onlarca fotoğraf stüdyosu vardı: Foto Yeni Hayat, Foto Lüks, Foto Nur, Foto Kemal, Foto Şafak gibi isimler, bir dönemin mahalle simgeleriydi. Her biri yalnızca bir işletme değil, aynı zamanda şehrin hafızasıydı. O zamanlar dijital arşiv yoktu; her şey negatif filmde, albüm sayfalarında ya da cam plakalarda saklanırdı. Bugün o arşivlerin büyük kısmı ya mirasçılarda, ya kapanan dükkânların ardında unutulmuş durumda.
Kimi söylentilere göre, bazı koleksiyonerler Mersin’in eski fotoğraf stüdyolarından toplu arşivler satın almış. Bazı kareler ise antika pazarlarında, ikinci el kitapçılarda “anonim” bir geçmiş olarak dolaşıyor. Ancak bu kareler yalnızca nostaljik birer hatıra değil; kentin kültürel kimliğini ve toplumsal dönüşümünü belgeleyen tarihi belgeler niteliğinde.
Belki de artık bu arşivlerin bir dijital sergiye dönüşme vakti geldi. Mersin’in sahilinden tren istasyonuna, Hal kompleksinden Taş Bina’ya kadar uzanan o geçmişe bir fotoğraf yolculuğu yapılabilir. Belki belediyeler, belki yerel tarih dernekleri bu mirası toplayıp koruyabilir.
Sizce bu fotoğraf arşivleri yeniden gün yüzüne çıkar mı? Elinizde eski Mersin fotoğrafları veya stüdyo etiketleri varsa, paylaşmak ister misiniz? Belki de hep birlikte Mersin’in kaybolan görsel tarihini yeniden inşa edebiliriz.