Yaz mevsimi geldi mi Erdemli’nin sokakları adeta ikiye bölünüyor: Bir yanda ilçenin yerli sakinleri, öte yanda yaz ayları için Mersin’den, Adana’dan, hatta Ankara ve Konya’dan gelen binlerce yazlıkçı… Bu nüfus patlaması sadece sahillerde değil, ulaşımda da büyük bir kaos yaratıyor. Peki, bu sorunun kökeni nerede, çözüm nerede aranmalı?
Öncelikle özel araç kullanımı meselesine değinmek gerek. Yazlıkçılar, toplu taşıma seçeneklerini yetersiz ve düzensiz buldukları için kendi otomobillerine yükleniyor. Sabah sahile giden, akşam marketten dönen, gece eğlenceden çıkan herkes aynı dar yollarda buluşunca trafik, neredeyse bir şehir efsanesi haline gelen “Erdemli yaz karmaşası”na dönüşüyor. İlçenin yol altyapısı bu yoğunluğu kaldırabilecek kapasitede değil.
Diğer yanda toplu taşıma krizi var. Minibüsler yaz aylarında ağzına kadar dolu, klima çalışsa bile nefes alınmaz bir sıcaklık hâkim. Üstelik sefer sıklığı, artan nüfusa rağmen çoğu zaman sabit kalıyor. Yani planlama yapılmadığı gibi, mevcut hatlar da ihtiyaca göre yeniden organize edilmiyor. Bu da yazlıkçıların gözünde “toplu taşımaya güvenilmez” algısını daha da pekiştiriyor.
Burada asıl tartışma noktası şu:
Yazlıkçılar mı fazla bencil, yoksa yerel yönetimler mi plansız?
Kimine göre, yüzbinleri bulan yaz nüfusu için altyapı hazırlanması zaten imkânsız bir lüks. “Üç ay kalıyorlar, sonra gidiyorlar” diyenlerin sayısı az değil. Ancak karşıt görüşe göre ise bu kısa süreli nüfus patlaması için bile çözümler üretmek, turizm potansiyelini desteklemek ve yerli halkın yaşamını kolaylaştırmak belediyenin görevi.
Çözüm önerilerine gelince:
Yaz dönemine özel ek seferler ve geçici hatlar konulabilir.
Sahil bölgelerine yönelik ring servisleri ile özel araç yükü azaltılabilir.
Akıllı uygulamalarla anlık yoğunluk bilgisi paylaşılabilir.
Hatta uzun vadede, Erdemli–Mersin arası bir hafif raylı sistem bağlantısı bile gündeme gelebilir.
Sonuç olarak, Erdemli’de yazlıkçı trafiği sadece bir yazlıkçı–yerli çekişmesi değil; aynı zamanda planlama eksikliğinin somut bir göstergesi. Bu kriz, hem yerel halkı hem de tatil için gelenleri bunaltıyor. Belki de çözüm, karşılıklı suçlamalarda değil; ortak akıl ile ulaşımda yenilikçi adımlar atmakta yatıyor.
Öncelikle özel araç kullanımı meselesine değinmek gerek. Yazlıkçılar, toplu taşıma seçeneklerini yetersiz ve düzensiz buldukları için kendi otomobillerine yükleniyor. Sabah sahile giden, akşam marketten dönen, gece eğlenceden çıkan herkes aynı dar yollarda buluşunca trafik, neredeyse bir şehir efsanesi haline gelen “Erdemli yaz karmaşası”na dönüşüyor. İlçenin yol altyapısı bu yoğunluğu kaldırabilecek kapasitede değil.
Diğer yanda toplu taşıma krizi var. Minibüsler yaz aylarında ağzına kadar dolu, klima çalışsa bile nefes alınmaz bir sıcaklık hâkim. Üstelik sefer sıklığı, artan nüfusa rağmen çoğu zaman sabit kalıyor. Yani planlama yapılmadığı gibi, mevcut hatlar da ihtiyaca göre yeniden organize edilmiyor. Bu da yazlıkçıların gözünde “toplu taşımaya güvenilmez” algısını daha da pekiştiriyor.
Burada asıl tartışma noktası şu:
Yazlıkçılar mı fazla bencil, yoksa yerel yönetimler mi plansız?
Kimine göre, yüzbinleri bulan yaz nüfusu için altyapı hazırlanması zaten imkânsız bir lüks. “Üç ay kalıyorlar, sonra gidiyorlar” diyenlerin sayısı az değil. Ancak karşıt görüşe göre ise bu kısa süreli nüfus patlaması için bile çözümler üretmek, turizm potansiyelini desteklemek ve yerli halkın yaşamını kolaylaştırmak belediyenin görevi.
Çözüm önerilerine gelince:
Yaz dönemine özel ek seferler ve geçici hatlar konulabilir.
Sahil bölgelerine yönelik ring servisleri ile özel araç yükü azaltılabilir.
Akıllı uygulamalarla anlık yoğunluk bilgisi paylaşılabilir.
Hatta uzun vadede, Erdemli–Mersin arası bir hafif raylı sistem bağlantısı bile gündeme gelebilir.
Sonuç olarak, Erdemli’de yazlıkçı trafiği sadece bir yazlıkçı–yerli çekişmesi değil; aynı zamanda planlama eksikliğinin somut bir göstergesi. Bu kriz, hem yerel halkı hem de tatil için gelenleri bunaltıyor. Belki de çözüm, karşılıklı suçlamalarda değil; ortak akıl ile ulaşımda yenilikçi adımlar atmakta yatıyor.