Toplu taşıma araçlarında her gün binlerce yolcu bir yerden bir yere ulaşmaya çalışırken, geride bıraktıkları bazı nesneler şehirlerin unutulmuş hikayelerini oluşturur. Otobüslerde, metrolarda, tramvaylarda ya da vapurlarda unutulan bu eşyalar sadece kayıp nesneler değil; çoğu zaman bir telaşın, bir unutkanlığın ya da bir duygunun izlerini taşır. İşte tam da bu yüzden "Toplu Taşımada Unutulan Nesneler Arşivi", hem nostaljik hem de sosyolojik açıdan ilgi çekici bir konu başlığı haline geliyor.
Kayıp eşya bürolarının tuttuğu kayıtlar incelendiğinde karşımıza çıkan liste oldukça şaşırtıcı:
Keman kutusu,
Nikah davetiyesi,
Bebek arabası,
Not defterleri,
Ev anahtarları,
Yarım kalmış örgüler,
Alışveriş poşetleri,
İçinde sadece tek ayakkabı olan torbalar,
Oyuncak ayılar,
Hatta kına gecesi tepsisi bile!
Bu nesneler, sahiplerini bekleyen duygusal birer hatıra haline gelirken, bazıları asla geri alınmaz ve toplu taşıma tarihinin görünmeyen birer parçası olur. Arşivlerin belgelenmesi, yerel tarih açısından da değerlidir. Özellikle büyükşehirlerde bu kayıtlar dijital ortama taşınarak istatistiksel analizlere dahi konu olmaktadır.
Forum üyelerinin bu başlık altında kendi deneyimlerini paylaşması; "hangi eşyalar unutulur, hangileri geri alınır?", "toplu taşımada bir nesne gördüğümüzde ne yapmalıyız?" gibi sorulara cevap bulmamızı sağlayabilir.
Siz hiç bir toplu taşıma aracında bir şey unuttunuz mu?
Unutulmuş bir eşyayı teslim ettiniz mi ya da sahibine ulaşmasını sağladınız mı?
En ilginç unutulmuş nesne sizce ne olabilir?
Bu başlık altında hem hafızaları tazelemek hem de kent yaşamının görünmeyen yüzüne ışık tutmak için bir araya geliyoruz. Unutulanlar sadece eşya değil, bazen bir aşk mektubu, bazen bir anıdır...
Unutulmuş nesnelerin fotoğraflarını paylaşan belediyelerin veya kayıp eşya merkezlerinin sosyal medya bağlantılarını da buraya ekleyebilirsiniz.
Dijital arşiv çalışmaları, müzeleşen nesneler ya da yerel haber arşivlerinden derlemeler için katkılarınızı bekliyoruz.
Kayıp eşya bürolarının tuttuğu kayıtlar incelendiğinde karşımıza çıkan liste oldukça şaşırtıcı:
Keman kutusu,
Nikah davetiyesi,
Bebek arabası,
Not defterleri,
Ev anahtarları,
Yarım kalmış örgüler,
Alışveriş poşetleri,
İçinde sadece tek ayakkabı olan torbalar,
Oyuncak ayılar,
Hatta kına gecesi tepsisi bile!
Bu nesneler, sahiplerini bekleyen duygusal birer hatıra haline gelirken, bazıları asla geri alınmaz ve toplu taşıma tarihinin görünmeyen birer parçası olur. Arşivlerin belgelenmesi, yerel tarih açısından da değerlidir. Özellikle büyükşehirlerde bu kayıtlar dijital ortama taşınarak istatistiksel analizlere dahi konu olmaktadır.
Forum üyelerinin bu başlık altında kendi deneyimlerini paylaşması; "hangi eşyalar unutulur, hangileri geri alınır?", "toplu taşımada bir nesne gördüğümüzde ne yapmalıyız?" gibi sorulara cevap bulmamızı sağlayabilir.
Siz hiç bir toplu taşıma aracında bir şey unuttunuz mu? Unutulmuş bir eşyayı teslim ettiniz mi ya da sahibine ulaşmasını sağladınız mı? En ilginç unutulmuş nesne sizce ne olabilir?Bu başlık altında hem hafızaları tazelemek hem de kent yaşamının görünmeyen yüzüne ışık tutmak için bir araya geliyoruz. Unutulanlar sadece eşya değil, bazen bir aşk mektubu, bazen bir anıdır...
Unutulmuş nesnelerin fotoğraflarını paylaşan belediyelerin veya kayıp eşya merkezlerinin sosyal medya bağlantılarını da buraya ekleyebilirsiniz. Dijital arşiv çalışmaları, müzeleşen nesneler ya da yerel haber arşivlerinden derlemeler için katkılarınızı bekliyoruz.
