Bir bankta otururken yanınıza oturan yabancının, yıllar sonra hayatınızın dönüm noktası olabileceğini bilebilir miydiniz?
Ya da elinizden düşen bir anahtarın, sizi geciktirerek ölümcül bir kazadan kurtardığını?
İşte tam da bu noktada, zihnimizin duvarlarına şu soru yankılanır: Gerçek bir rastlantı var mıdır, yoksa her şey görünmez bir zincirin halkası mıdır?
Bazı filozoflar, rastlantının yalnızca bizim cehaletimizin adı olduğunu söyler. Bilmediğimiz nedenlere “tesadüf” deriz, çünkü ardındaki görünmez düzeni göremeyiz.
Einstein’ın “Tanrı zar atmaz” sözü de belki bu gizli düzenin ironik bir yankısıdır.
Ama yine de, kalabalık bir sokakta tanıdık bir bakışa rastlamak, yitirdiğimiz bir kitabı yıllar sonra bir sahafta bulmak, ya da bir şarkının tam kalbimizdeki cümleyi fısıldaması…
Tüm bunlar sanki evrenin bizimle küçük bir oyun oynadığını hissettirmez mi?
Belki de rastlantı, kaderin bize göz kırptığı anların maskesidir.
Belki de her “tesadüf” dediğimiz olay, hayatın akışına ustaca yerleştirilmiş bir işarettir; kimimiz bunu “şans” der geçer, kimimiz “kaderin mesajı” olarak okur.
Siz ne düşünüyorsunuz?
Rastlantılar gerçekten var mı, yoksa her şey bir ilahi senaryonun mükemmel planı mı?
Bir anahtarlık, bir sokak lambası, bir yabancı bakışı bile… sizce gerçekten tesadüf mü?
Ya da elinizden düşen bir anahtarın, sizi geciktirerek ölümcül bir kazadan kurtardığını?
İşte tam da bu noktada, zihnimizin duvarlarına şu soru yankılanır: Gerçek bir rastlantı var mıdır, yoksa her şey görünmez bir zincirin halkası mıdır?
Bazı filozoflar, rastlantının yalnızca bizim cehaletimizin adı olduğunu söyler. Bilmediğimiz nedenlere “tesadüf” deriz, çünkü ardındaki görünmez düzeni göremeyiz.
Einstein’ın “Tanrı zar atmaz” sözü de belki bu gizli düzenin ironik bir yankısıdır.
Ama yine de, kalabalık bir sokakta tanıdık bir bakışa rastlamak, yitirdiğimiz bir kitabı yıllar sonra bir sahafta bulmak, ya da bir şarkının tam kalbimizdeki cümleyi fısıldaması…
Tüm bunlar sanki evrenin bizimle küçük bir oyun oynadığını hissettirmez mi?
Belki de rastlantı, kaderin bize göz kırptığı anların maskesidir.
Belki de her “tesadüf” dediğimiz olay, hayatın akışına ustaca yerleştirilmiş bir işarettir; kimimiz bunu “şans” der geçer, kimimiz “kaderin mesajı” olarak okur.
Siz ne düşünüyorsunuz?Rastlantılar gerçekten var mı, yoksa her şey bir ilahi senaryonun mükemmel planı mı?
Bir anahtarlık, bir sokak lambası, bir yabancı bakışı bile… sizce gerçekten tesadüf mü?