Kastamonu mutfağının bereketli sofrasında yıllardır süregelen bir tartışma vardır: Taht kimin? Bandumanın mı, etli ekmeğin mi? Bu soru, sadece damak tadının değil, aynı zamanda gelenek ve yöresel kimliğin de meselesidir. Çünkü her iki lezzet, Kastamonu’nun tarihini, iklimini ve insanını yansıtan iki farklı yüzüdür.
Banduma, bir kış klasiğidir. Hindi eti, ceviz, tavuk suyu ve yufkanın kusursuz uyumuyla oluşan bu yemek; hem emek ister, hem sabır. Soğuk akşamlarda soba başında yenir, yanında mutlaka ev yapımı turşu bulunur. Her lokmasında geçmişin köy sofralarını, imece usulü pişirilen yemeklerin sıcaklığını hissedersiniz. Banduma, bir anlamda Kastamonu’nun içtenliğini temsil eder — sade ama derin, gösterişsiz ama dolu dolu.
Öte yanda Etli Ekmek vardır. İncecik hamurun üzerine serilen dana eti, kuyruk yağı ve baharat karışımıyla fırına verilir; taş fırından çıktığında mis gibi kokusuyla tüm mahalleyi sarar. Banduma kadar sabır istemez ama bir o kadar ustalık ister. Bu lezzet, Kastamonu’nun şehirli yüzünü temsil eder: hızlı, pratik ama iddialı. Özellikle Cuma akşamları ve özel günlerde sofraların baş köşesindedir.
Peki, hangisi gerçek taht sahibi?
Belki de bu sorunun cevabı damaklarda gizli. Köyde yetişen biri için Banduma, bir çocukluk hatırasıdır; şehirde yaşayan biri için Etli Ekmek, akşam yemeğinin değişmezidir. Kimine göre Banduma bir “anı”, kimine göre Etli Ekmek “alışkanlık”tır.
Sonuçta Kastamonu mutfağı bu iki lezzetin kardeşliğinde büyümüştür. Biri geçmişi taşır, diğeri bugünü yaşatır. Belki de gerçek taht sahibi, ikisini aynı sofrada buluşturabilen Kastamonu halkıdır.
Peki sizce kim alır bu lezzet düellosunu? Banduma’nın sıcaklığını mı, Etli Ekmek’in çıtır lezzetini mi seçersiniz?
Banduma, bir kış klasiğidir. Hindi eti, ceviz, tavuk suyu ve yufkanın kusursuz uyumuyla oluşan bu yemek; hem emek ister, hem sabır. Soğuk akşamlarda soba başında yenir, yanında mutlaka ev yapımı turşu bulunur. Her lokmasında geçmişin köy sofralarını, imece usulü pişirilen yemeklerin sıcaklığını hissedersiniz. Banduma, bir anlamda Kastamonu’nun içtenliğini temsil eder — sade ama derin, gösterişsiz ama dolu dolu.
Öte yanda Etli Ekmek vardır. İncecik hamurun üzerine serilen dana eti, kuyruk yağı ve baharat karışımıyla fırına verilir; taş fırından çıktığında mis gibi kokusuyla tüm mahalleyi sarar. Banduma kadar sabır istemez ama bir o kadar ustalık ister. Bu lezzet, Kastamonu’nun şehirli yüzünü temsil eder: hızlı, pratik ama iddialı. Özellikle Cuma akşamları ve özel günlerde sofraların baş köşesindedir.
Peki, hangisi gerçek taht sahibi?
Belki de bu sorunun cevabı damaklarda gizli. Köyde yetişen biri için Banduma, bir çocukluk hatırasıdır; şehirde yaşayan biri için Etli Ekmek, akşam yemeğinin değişmezidir. Kimine göre Banduma bir “anı”, kimine göre Etli Ekmek “alışkanlık”tır.
Sonuçta Kastamonu mutfağı bu iki lezzetin kardeşliğinde büyümüştür. Biri geçmişi taşır, diğeri bugünü yaşatır. Belki de gerçek taht sahibi, ikisini aynı sofrada buluşturabilen Kastamonu halkıdır.
Peki sizce kim alır bu lezzet düellosunu? Banduma’nın sıcaklığını mı, Etli Ekmek’in çıtır lezzetini mi seçersiniz?