Daniel kardeşim yazmak yorucu geliyor. Mesela çocukluğumda gecenin bir yarısı köylülerle beraber ailem ve ben şehere giderdik. bikeresinde elekçi körpüsünde eşek ürktü eşekten düştüm. tabi kimsenin haberi yok epey zaman geçiy aşağı çarşıda millet hana geliyolar ben yokum. anam bayılmış rahmetli ben daha çağayım ağlaya ağlaya gettim dememki cesurluk ta o yaşlarda varmış bende neyseki kazasız belasız anama kavuştum anam beni görünce bir sevindiki boynuma sarılıp hıçkıra hıçkıra ağladı. benim için güzel bir anı..
Güzel bir hikaye.
Köyde akşam yemeğinden sonra biz o zamanın çocukları , 20-25 arkadaş köy meydanında buluşurduk ve saklambaç oynardık. Bir grup gözlerini sayıp sayardı diğer grup ise saklanırdı.Eger bir arkadaşımız bulunursa diğerleride çıkmak zorunda kalırdı. Bunun dışında özellikle yazın sabahları yine arkadaşlarla köyümüzün akan temiz çayına yüzmeye giderdik. Suyun verdiği yorgunlukla çok acıkırdık. Eve döndüğümüzde soğuk yoğurdun üzerine biraz şeker serpip güzelce yerdik. Hayata dair bir şikayetimiz olmazdı. Önünüze konulan yemeği itiraz etmeden yerdik ve bize büyüklerimiz tarafından söylenen sözü dinlerdik.
